Hello again ..... Toch een vervolg: Flores, Maleisië en de overstap naar Afrika

Eindelijk klim ik weer eens in de pen. Sinds Indonesië, Bali, is het stil.

ik beloofde een apart verhaal over onze reis op Flores te schrijven. Dat ga ik niet meer doen ☺️. Het wordt een samenvatting.

Egbert maakt zogenaamde reals. Dat zijn korte filmpjes van 1,5 minuut. Je kan ze vinden in het mapje video's van deze blog. Ze staan ook op zijn Facebook en Instagram pagina’s. ‘tompie limbo’. 

In deze blog neem ik jullie mee op onze reis, in een korte versie. 
Maar kijk vooral ook de filmpjes.Die zijn zo leuk. 

Eerst een kort overzicht van onze route na Bali: 
12/8 - 05/9      Flores (Indonesië) 
07/9 - 18/9      Maleisië
19/9 -  24/9     Zuid-Afrika: Kaapstad en omgeving
25/9 - 21/10    Namibië en Botswana
22/10 - 15/12  Guatamala
15/12 - tot nu  Mexico 

Op 12/8 2023 vlogen we van Bali naar Flores met als doel om in ieder geval de Komodo Varanen te zien op Komodo-eiland. In, Labuan Bajo, de meest westelijke stad op Flores, waar we landden en vanwaar alle duik- en snorkeltrips inclusief de trips naar Komodo-eiland geboekt kunnen worden, maakten we ons plan.

Flores is het meer authentieke Indonesië en we besloten toch weer de uitdaging aan te gaan om een motor te huren. En we oriënteerden ons op een zogenaamde meerdaagse Live-aboard trip om te snorkelen en de Komodo varanen ze bezoeken. We kozen voor Wunderpus, dat bleek later echt een schot in de roos. Wat een gave reis zouden we gaan maken!! Zie: https://wunderpusliveaboard.com

We hadden geluk omdat ze net een extra reis hadden ingepland voor over een paar weken. En daar was nog net een plekje over. Snel besloten: dit gaan we doen! 
Dus hadden we eerst tijd voor een nieuw motor-avontuur. Met zo min mogelijk bagage gingen we onderweg. Egbert weer voorop en ik als passagier achterop tussen onze bagage en Egbert ingeklemd, lekker knus 😍. 

Een reis van 10 dagen vanuit Labuan Bajo via Ruteng de noordkust en Ende naar Maumere. In totaal ruim 600  km dwars over het bergachtige prachtige eiland. Rijstvelden,afgelegen dorpjes waar nooit een tourist komt, 

ons spontane bezoek aan een school tijdens hun sportdag (wat een feest was dat),

azuur blauwe baaien, blauwe vulkaanmeren,

verse vis langs de weg, de aller vriendelijkste mensen ….

Flores stal ons hart. Wat een verschil met het overdrukke Bali. 

Vanaf Maumere vlogen we uiteindelijk terug naar Labuan Bajo om aan te monsteren op de 3 daagse duik- en snorkelreis op het prachtige schip van Wunderpus.

Deze reis was net een sprookje. Samen met nog 5 andere gasten werden we volledig verzorg met heerlijk eten en drinken.

We snorkelden op de mooiste plekken van de wereld, 

overnachten op het anker in mooie baaien

en Egbert maakte zelfs een proefduik.

En natuurlijk bezochten we Komodo eiland in alle vroegte. Wat een prehistorische beesten.

Maar om eerlijk te zijn was het ook erg toeristisch. Volgens Egbert voeren ze de varanen valium zodat ze niet zo hard lopen 😂. 
Als ik terugdenk aan deze trip voel ik weer hoe bijzonder het was. Wouw. Het was een rib uit ons lijf maar het was het zo waard!! 

Even wat verder terug in de tijd. We plannen namelijk bijna nooit ver vooruit. Maar soms moet dat toch! Toen we op Bali waren planden we het deel van onze reis dat we samen met onze nicht en vriendin Jet wilden doen. 
Namibië en Botswana stonden hoog op onze verlanglijst en op die van Jet. En september/oktober was de goede tijd voor de beste safari ervaringen. En zo begon het plannen van dit intensieve maar onvoorstelbaar gave deel van onze wereldreis.

We huurden samen een stoere Hilux met 2 daktenten in Windhoek. En we kochten onze vliegtickets. Jet vanuit Amsterdam. Wij moesten even puzzelen met de tijd tussen de aankomst van Jet in Windhoek en ons vertrek uit Indonesië. Ons visum van 90 dagen voor Indonesië verliep uiterlijk 8 september. 
Dus op Floris was het tijd om te bedenken hoe in een krappe drie weken van Indonesië naar Windhoek in Namibië zouden reizen. 
We kozen ervoor om twee weken naar Maleisië te gaan en dan een korte stop van een paar dagen te maken in Kaapstad. 

En zo reisden we vanaf Floris via Bali naar de bruisende stad Kuala Lumpur. Een wereldstad met imposante gebouwen.

En niet te vergeten de Batu caves, een Hindoe temple gebouwd in een grot  

Na 2 dagen stad trokken we met het openbaar vervoer de bergen in naar de Cameron Highlands. Een prachtig gebied met veel theeplantages. Maar ook mooie tracks om lekker te wandelen.
 

En we eindigden deze korte trip door Maleisië op het eilandje Langkawi. Haha, hier huurden we een scooter. Niet onze voorkeur, maar bij gebrek aan echte motoren was het de beste optie. En eigenlijk ging het best goed. 

Het was Maleisië in vogelvlucht. Een uitnodiging voor meer. Maar het was prima zo. 
En dat geldt ook voor onze stop in Kaapstad en haar omgeving. 

Kaapstad is een smeltkroes van culturen. Wat ik niet wist is dat er in Kaapstad ooit veel slaven werden gehaald uit Indonesië en Maleisië. De nazaten van deze slaven zijn de zogenaamde Cape Malay people. 
De Kaap-Maleisische gemeenschap heeft bijgedragen aan het enorme scala aan Zuid-Afrikaanse tradities op manieren die verder reiken dan de eerste moskeeën in Zuid-Afrika en de eerste graven van heilige mannen die naar de Kaap werden verbannen, die je overal in Bo-Kaap kunt vinden. 
Dit is een cultuur en een volk dat in Kaapstad leeft en dat nergens buiten Zuid-Afrika voorkomt. Het is een unieke, warme en vriendelijke cultuur. Het is de cultuur van de Kaap-Maleisiërs. 
De cultuur is geboren uit een donker en zwaar verleden, niettemin gebukt onder ontheemding, slavernij en slaveneigenaren, maar is en blijft uitgroeien tot een van de levendigste, liefdevolle en meest definitieve en zelfs een van de oudste culturen exclusief voor Zuid-Afrika.. En zij wonen nog steeds in de wijk Bo-Kaap in Kaapstad. Een kleurrijke wijk met een moslim-cultuur. Voor ons 1 van de mooiste plekken in Kaapstad.
 

Kaapstad schokte ons echter ook. Het is een stad met onvoorstelbaar veel armoede. Dat schijnt te zijn verergerd na corona. 
En dan bezochten we de Tafelberg, Stellenbosch, Franshoek, reden we een rondje Kaap de goede hoop langs stadjes met Engelse namen en sfeer.

De pinguïns en de berg ‘Lionshead’ met haar prachtige uitzicht. In de 4 a 5 dagen acclimatiseerden we hier aan de veel koudere temperatuur en aan het tijdsverschil tussen Azië en Afrika. 
Heerlijk om even te kunnen afkoelen na de hitte in de afgelopen maanden. Van 30-35 graden naar een graad of 18 😃. 

En in Maleisië bedacht ik dat ze in Kaapstad wel kappers zouden hebben met meer ervaring met mijn blonde coupe 💇‍♀️. En dus maakte ik ruim van te voren een afspraak bij de kapper met  de beste papieren 😃. Heerlijk om na 6 maanden een ochtendje bij de kapper te zitten. Van verbleekt oranje terug naar blond 😃 en weer een goede coupe geknipt. Blij blij blij!! 

Op 24 september vlogen we naar Windhoek. Daar bezochten we in de middag een township … heftig!! 

In de verwachting dat Jet daar de 25ste ‘s morgens vroeg zou landen … helaas!! Een gemiste aansluiting in Frankfurt leverde haar 24 uren vertraging op. 
Dus haalden Egbert en ik onze Hilux op, sloegen groots proviand in en pikten we Jet een dag later dan gepland op van het vliegveld. Wat heerlijk om haar weer te zien!! 

Kijk vooral alvast het eerste filmpje van Namibië! 🥳

Deze blog stop ik hier. Namibië en Botswana zijn een verhaal apart. Wanneer jullie ons volgen op Facebook of Instagram kan je de filmpjes zien … wie weet volgt de blog. 

Het is goed om onze reiservaringen op te schrijven. Dus wie weet 😄😄